Het aantal kinderen is recent met vijf toegenomen. Dat komt zo: op verzoek vanuit een sloppenwijk in Phnom Penh hebben we een zwerfkindje opgenomen. Verder waren er onder de buurtkinderen voor wie we Engelse les verzorgen, twee kinderen, Pheaktra (10) en Well (12), die totaal geen familie hadden en trouwens ook geen vaste verblijfsplaats. Die hebben we dus ook opgenomen. En dan zijn er nog twee kinderen ‘teruggekomen’. Zij woonden al een paar jaar bij een oom. Die oom was directeur van een school en ze waren dus in goede handen. Maar enkele maanden geleden is hij zijn baan kwijt geraakt en gearresteerd omdat hij een actief lid was van de inmiddels verboden oppositiepartij. Zodoende klopten de twee boys, Sihav (17) en Seiha (15), weer bij het Kinderhuis aan en wij konden en wilden ze absoluut niet weigeren. Op de nieuwe compound hebben we gelukkig genoeg ruimte voor de uitbreiding van het kinderaantal.

Het Kinderhuis werd gebeld. Of er plaats was voor een klein jongetje dat door een achterbuurt van Phnom Penh zwierf. Dat moest kunnen, vonden wij, en het zou ook leuk zijn voor Vansak (3 jaar). We gingen het jongetje zelf ophalen. Hij stond ons al op te wachten. Er was niemand om afscheid van te nemen. Hij huilde niet. Hij kroop meteen in de auto. Op het buurtkantoortje zeiden ze dat het jongetje nergens geregistreerd stond. Niemand wist wie zijn ouders waren en hoe oud hij was. Ze noemden hem Heng. “Dat doen mensen altijd als ze het niet weten”. We besloten dat we hem Thierry Heng gingen noemen en dat hij op 18 augustus vijf jaar was geworden. De documenten met deze gegevens zouden ons worden nagestuurd. Op de vraag waarom hij met ons meeging, antwoordde hij: “Ik wil naar school”. Eenmaal bij het Kinderhuis aangekomen wou hij meteen op de grond plassen. Panha (13) nam hem mee naar het simpele toilet, waarop Thierry Heng uitriep: “Oh, wat een mooie w.c.!”

In de afgelopen jaren zijn er acht kinderen na het behalen van een diploma ‘afgezwaaid’. Zij wonen zelfstandig en studeren of werken. Eén van hen is Seng Hong (20), een broer van de twee jongens die zijn teruggekomen (samen op de foto). Hij is een prima timmerman. Eén jongen heeft een eigen werkplaats voor de reparatie van motorfietsen. Drie anderen werken als elektricien. Twee meisjes studeren aan een lerarenopleiding en doen in juli eindexamen. Zij worden op de hielen gezeten door vijf kinderen die volgend jaar hun middelbare school afronden. Vier van hen willen ook gaan doorstuderen.

In april en mei was het in Cambodia uitzonderlijk warm. De temperatuur schommelde tussen de 35 en 40 graden. Daardoor is het dit jaar ook extreem droog. Het grondwaterpeil is historisch laag, mede door de lage stand van het rivierwater. Dat wreekt zich in de op te wekken capaciteit van de waterkrachtcentrales. Er is een groot tekort aan elektriciteit, die dan ook regelmatig uitvalt. Ook het Kinderhuis zit soms dagenlang lang zonder. Omdat we het zagen aankomen, hebben we op tijd een eigen generator aangeschaft ($1000) waardoor de wasmachine, de koelkast, de televisie en de fans in gebruik konden blijven. Ook de waterpomp, althans tot 10 mei. Vanaf die dag was het water -vier meter diep- onbereikbaar. Ook dat zagen we aankomen en daarom hadden we onze grote watercontainer al goed gevuld.

Het gaat goed met de farm, mede door voldoende wateraanvoer dankzij de generator. We hebben fruitbomen, kippen, kikkers en oesterzwammen en er komen nog eenden, lotusbloemen en (jonge) palmbomen.