Dit jaar heerste in heel Zuidoost-Azië dengue fever, bij ons bekend als knokkelkoorts. Dengue is in Cambodja altijd virulent, maar nu ging het om een grootschalige uitbraak, net als in andere straatarme landen als Bangladesh en de Philipijnen. Ook in Siem Reap lagen de ziekenhuizen vol met (vooral) kinderen en ook de kinderen in het Kinderhuis ontkwamen er niet aan. Het ene na het andere kind ging voor de bijl. De stafleden waren er steeds op tijd bij, zodat de kinderen na een paar dagen ziekenhuis weer naar huis mochten – mét infuus, want dan kwamen er weer bedden vrij voor nieuwe patiëntjes. Alleen al in de directe omgeving van het Kinderhuis stierven vijf kinderen omdat de veelal ongeletterde ouders er te laat bij waren.

In een vorige Nieuwsbrief hebben we verteld dat er aan het eind van het lopende schooljaar vijf kinderen hun eindexamen senior high school gaan doen. Vier daarvan willen daarna naar de universiteit net als twee oudere kinderen die -als eerste- onlangs zijn afgestudeerd. Er was ook nog een ander mijlpaaltje te vieren: zes kinderen zijn in juli jl. geslaagd voor de toetsen voor de overgang van junior- naar de senior high school, dwz. van de 3e naar de 4e klas van de middelbare school. Wie die horde genomen heeft gaat gewoonlijk de eindstreep halen.

In oktober had het Kinderhuis aangenaam bezoek van een vriendin uit Nederland. Mede dankzij haar bijdrage konden we daarom met 23 kinderen en 4 stafleden een dagje naar de Baray, een stuwmeer op 10 km van het Kinderhuis. We gingen in vier propvolle tuktuks voorzien van de nodige proviand voor een heerlijke picknick aan de rand van het meer. Dit is echt een zeldzaam top-uitje voor de kinderen. De hele dag zwemmen en in het water spelen en ’s avonds doodmoe maar voldaan naar bed.

In de ‘farm’ achter de groentetuin is er plaats voor de kweek van oesterzwammen en de fok van kippen, eenden en kikkers. Er zijn inmiddels honderden kuikentjes van kippen en eenden en wel duizend kikkertjes. Verwacht wordt dat eind dit jaar met de verkoop van alle oogst op de lokale markt de investeringen zijn terugverdiend. Vanaf volgend jaar zal er dus voor het eerst sprake zijn van ‘winst’. Met name de mushrooms vragen bij de opzet van de productie veel werk waarvoor altijd mensen uit de buurt (betaald) komen helpen. Maar daar staat tegenover dat de kikkers nauwelijks werk vragen. Het enige dat hen lijkt te boeien is ‘zorgen voor nageslacht’. Voor de rest zitten ze de hele dag een beetje lucht te happen.