Van alle kinderen is een bijzonder verhaal te vertellen. Hoe zij wees zijn geworden, wat er vervolgens met hen gebeurde en hoe ze uiteindelijk in het Kinderhuis zijn beland. Bijvoorbeeld Well. Hij kwam (in 2018) als een van de twintig ‘buitenkinderen’ les volgen in het Kinderhuis. Well was toen elf jaar en nog nooit naar school geweest. Hij had geen ouders of andere familie en hield zich in leven met klusjes als schoonmaken, vis vangen en op de baby passen bij deze of gene. In ruil daarvoor kreeg hij een kommetje noodle en mocht hij in een hoekje op de grond blijven slapen. Well was een uitgesproken vrolijk jongetje. Na twee maanden is hij opgenomen in het Kinderhuis. Nu, vier jaar later, is hij uitgegroeid tot een stevige puber en is hij met mooie cijfers geslaagd voor toelating tot de junior high school.

In de vorige Nieuwsbrief stond dat er tegenwoordig kreeften worden gekweekt op de ‘farm’ van het Kinderhuis. Maar er is meer: eenden en duiven en vooral kippen Die zijn goed voor de eieren met de noodzakelijke proteïne. Er is ook altijd vlees, van de kleine lokale markt, maar dat is toch vrij prijzig. De kinderen voederen de kippen bij toerbeurt voordat ze naar school gaan.

In het verleden hebben we verteld over het grootschalige onderzoek van de regering en Unicef naar alle plaatsen waar (wees)kinderen werden opgevangen (Residential Care Institutions). Dat heeft ertoe geleid dat de meeste van deze RCI’s vanwege slecht beleid gesloten zijn. Ons Kinderhuis werd echter zeer geprezen met name ook voor de continue en tijdige financiering. Als blijk van waardering werd de sponsor bedacht met een fraaie ere-sjerp. Die is dus eigenlijk voor alle donateurs die de stichting al jaren lang trouw ondersteunen bij het werk voor de kinderen!

Sokunthea en Kim Long zijn al meer dan tien jaar de vaste stafleden van het Kinderhuis – naast mevrouw Sopheap, de directeur en ‘moeder’ van de kinderen. Het is veelvuldig voorgekomen dat er kinderen voor langere tijd waren opgenomen in het ziekenhuis. In die gevallen verblijft mevrouw Sopheap doorgaans onafgebroken bij het kind, omdat er altijd familieleden van de patiënten nodig zijn voor eten, drinken en dikwijls nog veel meer. Sokunthea en Kim Long zorgen er dan voor dat het normale leven in het kinderhuis gewoon doorgaat en dus bijvoorbeeld dat de kinderen hun huiswerk maken en ’s morgens opgefrist en op tijd naar school gaan.