en de Stichting tweeëneenhalf

Bezoek aan het Kinderhuis, september 2013

De Stichting is opgericht op het moment dat het financieel heel slecht ging. Dat bleek ook uit het feit dat de kinderen toen door geldgebrek niet meer naar school gingen. Sindsdien is het stapje voor stapje beter gegaan en dat geldt ook voor de scholing van de kinderen. Eerst zijn ze allemaal naar de public school gegaan. Daar is het onderwijs niet om over naar huis te schrijven. Toen een aantal kinderen op de public school duidelijk achterbleef, zijn zij overgeplaatst naar een particuliere school die gerund (en betaald) wordt door een Japanse niet-gouvernementele organisatie. Daar werden de resultaten van de leerlingen zienderogen beter.

En kort geleden is er weer een belangrijke stap gezet. De eerste kinderen zijn namelijk doorgeschoven naar een hele goede Internationale School. Dat is mogelijk gemaakt door het thuisfront van de vrijwilligers uit diverse landen die een handje kwamen helpen in het Kinderhuis.

Op de foto staan de jongere kinderen die nog gewoon naar de public school gaan. Zij zijn voor de aanvang van het nieuwe schooljaar uitgedost met nieuwe uniformpjes, slippers en rugtassen.

Dat het Kinderhuis het sinds de oprichting van de Stichting steeds beter maakt, is ook te zien aan de verandering van de kookplaats. In 2011 was dat nog niet meer dan drie ‘kookpotten’ in de hoek van een nauwelijks overdekte ruimte. En nu, in 2013, is er een echte, aparte keuken met een stevig fornuis.

 

In januari 2013 waren we in de gelegenheid om een fraai kippenhok te bouwen. Goed voor driehonderd (Thaise) kuikentjes. Helaas waren die niet opgewassen tegen het Cambodjaanse klimaat en legden collectief het loodje. Toen wij het Kinderhuis in juli bezochten, hebben we onmiddellijk vijftig stevige Cambodjaanse hennen gekocht, zodat de kinderen toch zo spoedig mogelijk ‘eigen’ eieren kunnen eten. Op de foto de grote jongens die de levende hennen van een farm naar het Kinderhuis brengen.

Er komen van tijd tot tijd, via de organisatie Volunteer Arboad, vrijwilligers om een tijdje mee te draaien in het kinderhuis. Het zijn hoofdzakelijk meisjes die helpen met de verzorging en het bezig houden van de kleine kinderen. Meestal vinden ze het leuk om de kinderen ook wat te geven. Zo hebben twee vrijwilligers uit Korea zeven stepjes binnengebracht. De kinderen konden er niet afblijven en organiseerden op de stoep voor het huis hele wedstrijden wie het hardste kon. In feite rausden ze zo erg op die dingen dat deze na twee weken totaal kapot waren. Toen hebben ze nog wel een hele tijd met de restanten gespeeld.

Op dit moment hebben de kinderen de beschikking over twee oude, tweedehands aangeschafte computers, zonder internet. Ze zijn vooral bedoeld voor de bijlessen Engels, maar de kinderen hebben er ook veel muziek op gezet, vooral mierzoete Cambodjaanse love songs. Inmiddels hebben de grote kinderen ook op school computers, maar dan mét internet. Geen wonder dat op het verlanglijstje van de Stichting een paar laptops staan.