In de vorige Nieuwsbrief stond dat er tegenwoordig kreeften worden gekweekt op de ‘farm’ van het Kinderhuis. Maar er is meer: eenden en duiven en vooral kippen Die zijn goed voor de eieren met de noodzakelijke proteïne. Er is ook altijd vlees, van de kleine lokale markt, maar dat is toch vrij prijzig. De kinderen voederen de kippen bij toerbeurt voordat ze naar school gaan.
In het verleden hebben we verteld over het grootschalige onderzoek van de regering en Unicef naar alle plaatsen waar (wees)kinderen werden opgevangen (Residential Care Institutions). Dat heeft ertoe geleid dat de meeste van deze RCI’s vanwege slecht beleid gesloten zijn. Ons Kinderhuis werd echter zeer geprezen met name ook voor de continue en tijdige financiering. Als blijk van waardering werd de sponsor bedacht met een fraaie ere-sjerp. Die is dus eigenlijk voor alle donateurs die de stichting al jaren lang trouw ondersteunen bij het werk voor de kinderen!
Sokunthea en Kim Long zijn al meer dan tien jaar de vaste stafleden van het Kinderhuis – naast mevrouw Sopheap, de directeur en ‘moeder’ van de kinderen. Het is veelvuldig voorgekomen dat er kinderen voor langere tijd waren opgenomen in het ziekenhuis. In die gevallen verblijft mevrouw Sopheap doorgaans onafgebroken bij het kind, omdat er altijd familieleden van de patiënten nodig zijn voor eten, drinken en dikwijls nog veel meer. Sokunthea en Kim Long zorgen er dan voor dat het normale leven in het kinderhuis gewoon doorgaat en dus bijvoorbeeld dat de kinderen hun huiswerk maken en ’s morgens opgefrist en op tijd naar school gaan.
In de vorige Nieuwsbrief hebben we bericht dat dit najaar zes kinderen hun eindexamen middelbare school gingen doen, maar één van hen doet het pas volgend jaar. Het examen van dit jaar is diverse malen uitgesteld. Het heeft uiteindelijk begin december plaatsgevonden, maar de uitslagen worden pas in januari bekend. Twaalf jaar geleden gingen deze kinderen -letterlijk aan de hand van een medewerker van de stichting- voor het eerst naar (de basis-)school en nu zijn zij klaar voor een zelfstandig leven. Eén gaat medicijnen studeren en één wiskunde en ICT. De anderen twijfelen nog en willen eerst even niets. Zij gaan baantjes zoeken om eindelijk eens wat eigen geld te hebben. Een tussenjaar met verre reizen zit er voor hen niet in. Degenen die gaan studeren zal de stichting financieel blijven ondersteunen.
Ook Pheaktra was een kind-van-buiten en ook zij was ouderloos en thuisloos. Zij werd min of meer getolereerd bij de familie van een klasgenootje. Pheaktra was heel klein en pas negen jaar toen ze ‘op Engelse les kwam’. Dat was bedoeld voor kinderen vanaf twaalf en dus zei mevrouw Sopheap dat ze nog een paar jaar moest wachten. Toen ze wel even kwam kijken bij de les, bleek het meisje zó slim dat ze mocht blijven. Later is ook zij opgenomen in het Kinderhuis. Ze is nu dertien en zit in de tweede klas van de junior high school.
