Sinds 2016 volgen een aantal kinderen in de grote vakantie type-les. Dat doen ze in een schattig computerschooltje onder leiding van een jonge aardige juf. De bedoeling is dat ze met tien vingers leren typen, steeds sneller en uiteindelijk liefst met ogen dicht. Het is natuurlijk heel nuttig, maar de kinderen vinden het ook erg leuk. Dit jaar waren er weer vier nieuwe kinderen aan de beurt.

Het aantal kinderen is recent met vijf toegenomen. Dat komt zo: op verzoek vanuit een sloppenwijk in Phnom Penh hebben we een zwerfkindje opgenomen. Verder waren er onder de buurtkinderen voor wie we Engelse les verzorgen, twee kinderen, Pheaktra (10) en Well (12), die totaal geen familie hadden en trouwens ook geen vaste verblijfsplaats. Die hebben we dus ook opgenomen. En dan zijn er nog twee kinderen ‘teruggekomen’. Zij woonden al een paar jaar bij een oom. Die oom was directeur van een school en ze waren dus in goede handen. Maar enkele maanden geleden is hij zijn baan kwijt geraakt en gearresteerd omdat hij een actief lid was van de inmiddels verboden oppositiepartij. Zodoende klopten de twee boys, Sihav (17) en Seiha (15), weer bij het Kinderhuis aan en wij konden en wilden ze absoluut niet weigeren. Op de nieuwe compound hebben we gelukkig genoeg ruimte voor de uitbreiding van het kinderaantal.

Het Kinderhuis werd gebeld. Of er plaats was voor een klein jongetje dat door een achterbuurt van Phnom Penh zwierf. Dat moest kunnen, vonden wij, en het zou ook leuk zijn voor Vansak (3 jaar). We gingen het jongetje zelf ophalen. Hij stond ons al op te wachten. Er was niemand om afscheid van te nemen. Hij huilde niet. Hij kroop meteen in de auto. Op het buurtkantoortje zeiden ze dat het jongetje nergens geregistreerd stond. Niemand wist wie zijn ouders waren en hoe oud hij was. Ze noemden hem Heng. “Dat doen mensen altijd als ze het niet weten”. We besloten dat we hem Thierry Heng gingen noemen en dat hij op 18 augustus vijf jaar was geworden. De documenten met deze gegevens zouden ons worden nagestuurd. Op de vraag waarom hij met ons meeging, antwoordde hij: “Ik wil naar school”. Eenmaal bij het Kinderhuis aangekomen wou hij meteen op de grond plassen. Panha (13) nam hem mee naar het simpele toilet, waarop Thierry Heng uitriep: “Oh, wat een mooie w.c.!”

In de afgelopen jaren zijn er acht kinderen na het behalen van een diploma ‘afgezwaaid’. Zij wonen zelfstandig en studeren of werken. Eén van hen is Seng Hong (20), een broer van de twee jongens die zijn teruggekomen (samen op de foto). Hij is een prima timmerman. Eén jongen heeft een eigen werkplaats voor de reparatie van motorfietsen. Drie anderen werken als elektricien. Twee meisjes studeren aan een lerarenopleiding en doen in juli eindexamen. Zij worden op de hielen gezeten door vijf kinderen die volgend jaar hun middelbare school afronden. Vier van hen willen ook gaan doorstuderen.